Giersch - roślina lecznicza, herbata i przepisy

Giersch - roślina lecznicza przebrana za chwast

Aegopodium podagraria, to baldaszkowate - daleki krewny marchwi i pasternaku, o czym świadczy smak jej liści. Ponieważ rozprzestrzenia się tak głęboko i wypiera inne rośliny, jest wręcz znienawidzony przez wielu właścicieli ogrodów. To jest Myszkować bogaty w minerały i witaminy, dobrze smakuje i można go przygotować jak szpinak. Oto najważniejsze fakty dotyczące firmy Giersch:

• Giersch to baldaszkowate, takie jak koper, pietruszka i marchewka. Jest także ważną rośliną leczniczą i kuchenną.
• Zawiera ogromną ilość witaminy C i dużą ilość minerałów, takich jak wapń, potas i żelazo.
• Działanie przeciwzapalne zostało naukowo udowodnione, podobnie jak właściwości drenujące.
• Roślina lecznicza pomaga przy zapaleniu pęcherza, lekkich urazach skóry, zapaleniach dróg oddechowych i dolegliwościach reumatycznych.
• Może być stosowany w kuchni tak różnorodnej jak szpinak.

Składniki

Składniki firmy Giersch to: olejki eteryczne, kwas chlorogenowy, kwasy fenolokarboksylowe, kumaryny, flawonoglikozydy, żywica, saponina, kwas kawowy, hiperozyd i izokurcytyna. Zawiera minerały: potas, wapń, magnez, cynk, tytan, żelazo, mangan oraz miedź i krzemionkę. Do tego dochodzi beta-karoten, witamina A, czterokrotnie więcej witaminy C niż w cytrynie i dwa razy więcej niż w brukselce, które zawierają najwięcej tej witaminy z warzyw naszej kuchni. Na przykład Giersch świeci wieloma ilościami minerałów w porównaniu z jarmużem.

Efekt

Giersch drenuje i odkwasza, kieruje mocz i spowalnia stan zapalny. Rozpuszcza kwas moczowy i pomaga w reumatyzmie, dnie moczanowej i chorobach reumatycznych. Pobudza trawienie i apetyt, hamuje przepływ krwi i działa odtruwająco.

Aplikacje

Roślinę leczniczą można stosować przeciwko następującym objawom:

• Biegunka,
• Kaszleć,
• Zapalenie pęcherza,
• Przeziębienie i inne choroby zapalne dróg oddechowych,
• Nadwaga,
• Reumatyzm,
• Wysypka na skórze,
• Urazy skóry,
• Ukąszenia owadów,
• Artroza,
• Szkorbut,
• i żylaki.

Dna i reumatyzm

Popularna nazwa to dna moczanowa. Jego łacińska nazwa oznacza „podagrę leczniczą kozią łapę”. Działanie przeciw reumatyzmowi nie zostało naukowo udowodnione. Jego reputacja jako lekarstwa na dnę wynika prawdopodobnie z jego właściwości przeciwskurczowych i przeciwbólowych. Nie leczy dny, ale to robi. Jego działanie drenujące pomaga również wypłukać osadzone kryształy kwasu moczowego, co z kolei łagodzi dnę i reumatyzm.

Stosować przeciwko innym objawom

Działanie moczopędne Gierscha w połączeniu z działaniem przeciwzapalnym czyni go cennym lekarstwem na zapalenie pęcherza i cewki moczowej. Ponieważ hamuje stany zapalne, chłodzi i koi skórę, ostrza odchylające umieszczone w odpowiednim miejscu łagodzą oparzenia słoneczne i ukąszenia owadów.

Gierschbad

Kąpiel z Gierschem łagodzi bóle reumatyczne, działa przeciw hemoroidom i żylakom. Aby to zrobić, zalej świeże liście drożdży litrem wrzącej wody, pozostaw wszystko na 15 minut, odcedź i dodaj do ciepłej wody do kąpieli. Kąpiesz się w niej przez około 20 minut, a następnie odpoczywasz.

Herbata reumatoidalna

Mówi się, że herbata zrobiona z suszonych liści odchylenia łagodzi ból związany z reumatyzmem. Aby to zrobić, wlej dwie łyżki liści do 250 ml gorącej wody i pozostaw wszystko na 5 minut.

Dezorientacja

Można pomylić Gierscha z Bibernelle, Wald-Engelwurz i trującymi roślinami Bärenklau lub Schierling. Wyjątkowe punkty sprzedaży Giersch to trójkątne ogonki, trzyczęściowe liście i ponownie trzyczęściowe pojedyncze liście. Tarte liście pachną pietruszką.

Chwast? Dzikie warzywa

Giersch rozprzestrzenia się po wszystkich korzeniach przypominających spaghetti i trudno go powstrzymać. Siekanie powoduje, że z kawałków korzeni powstają nowe rośliny. Jednak to absurd, aby ci sami ludzie wydawali dużo pieniędzy na smoothie w proszku z jarmużu, ale wyrzucali smak i jeszcze zdrowszą chciwość do ekologicznego pojemnika. Jest tylko jeden sposób, aby uchwycić dominującą roślinę okrywową: jedzenie. Jeśli zbierasz odchylenie, rośliny stają się słabsze i mniej kiełkują.

Roślina lecznicza łączy w sobie wszystko, czego ogrodnik chce od warzyw: nie wymaga żadnej pielęgnacji, rośnie w ilości od kwietnia do jesieni i można ją zbierać w sposób ciągły. Może być stosowany podobnie jak szpinak, na surowo jako sałata, w pesto, twarogu czy jogurcie, gotowany w zupach, sosach, gulaszach lub jako dodatek do mięs i ryb, z jajecznicą i ziemniakami, w zapiekankach, pizzy i quiche. Suszona jest dobrą przyprawą do mięs, ryb oraz zup, pasztetów czy chleba. Smak Gierscha nie jest oczywisty i przypomina marchewkę i pietruszkę.

Przepisy Gierscha

Zasadniczo istnieje wiele różnych zastosowań Gierscha w kuchni i odpowiednio szeroki wachlarz przepisów. Do sałatek, na przykład w kwarkach lub dipach, najlepsze są bardzo młode liście, smak jest między szpinakiem, marchewką, pietruszką i selerem. Starsze liście są twardsze i bardziej intensywne w smaku. Lepiej smakują po ugotowaniu, ale nadają się również do masła ziołowego lub pesto. Nasiona mają bardzo ostry smak i dlatego służą jako przyprawa do zup i sosów. Do wszystkich przepisów, w których używasz suszonej pietruszki, możesz również użyć nasion chciwości lub suszonych liści chciwości.

Kwiaty są słodsze i nadają się do aromatyzowania olejów, octu, lemoniady i soków. Jeśli masz maszynę do soków, możesz zrobić koktajl z młodych liści i kwiatów.

Giersch współgra z młodymi mleczami, można mieszać ze szpinakiem i boćwiną, dobrze komponuje się z ziemniakami, ryżem, kaszą bulgur i makaronem, świetnie smakuje z czosnkiem niedźwiedzim, czosnkiem, szczypiorkiem i cebulą, a także w połączeniu z pomidorami, bakłażanem, cukinią, papryką i grzybami.

Giersch pesto

Do chciwego pesto potrzebujesz garść orzeszków piniowych, cztery do pięciu ząbków czosnku, około 200 ml oliwy lub oleju słonecznikowego i cztery do pięciu łyżek parmezanu lub pecorino.

Oczyść liście, wytrząśnij je do sucha i odetnij grube łodygi. Następnie zdejmij ząbki czosnku i posiekaj Gierscha na małe kawałki, takie jak czosnek. W misce wymieszaj oba z serem i dodaj łyżkę oleju po łyżce. Na krótko upraż orzeszki piniowe na patelni na poziomie 3, a następnie posiekaj je i również dodaj.

Umieść pesto w zamkniętym pojemniku i polej nim odrobiną oleju, aby całość lepiej się utrwaliła. W porównaniu z pesto bazyliowym należy używać coraz więcej czosnku, ponieważ Giersch ma swój mocny smak.

Zupa Giersch

Aby uzyskać zupę Giersch, posiekaj umyte liście i pędy. Do gotującego się masła dodajemy mąkę, podsmażamy na niej pokrojoną cebulę i wszystko napełniamy wodą. Istnieją również trzy obrane i pokrojone w kostkę ziemniaki. Doprawiamy solą i białym pieprzem. Ziewanie jest dodawane tylko wtedy, gdy ziemniaki są prawie ugotowane. Teraz ustaw niską temperaturę i gotuj zupę przez około 15 minut.

Wskazówka: Jeśli dodasz w kwietniu świeże liście dzikiego czosnku, będzie smakował jeszcze lepiej. Łyżka kwaśnej śmietany również uszlachetnia zupę.

Zupa z pokrzywy Giersch

Do zupy z chciwością i pokrzywą zbieramy młode chciwości i liście pokrzywy na oko iw zależności od ilości porcji. Aby nie poparzyć się pokrzywami, zrywaj je rękawiczkami, a następnie umyj liście. Wtedy pokrzywy tracą siłę.
Obierz małą cebulę i trzy do czterech ząbków czosnku, oba w rondelku pokrój w kostkę i dusić na oliwie, aż cebula stanie się szklista. Następnie obrać trzy małe ziemniaki i pokroić w plasterki. Teraz dodaj chciwość i pokrzywę i dusić wszystko, aż liście opadną razem. Następnie dodaj ziemniaki, dopełnij wodą, aż ziemniaki będą pokryte i solą. Dusić zupę w niskiej temperaturze, aż ziemniaki będą miękkie. Następnie zetrzyj wszystko i posmakuj. Zupa najlepiej smakuje podawana na świeżo, z odrobiną śmietany na talerzu.

Zielona zupa

Zielona zupa to tradycyjny przepis rolników z północnych Niemiec. Składa się z chciwości, mniszka lekarskiego, pokrzywy, berberysu, stokrotek, rozchodnika, krwawnika pospolitego i szczawiu. Podobnie jak w dwóch powyższych przepisach, możesz najpierw usmażyć cebulę i czosnek. Następnie dodaj rozdrobnione zioła, wszystko gotuj na parze, zalej wodą i gotuj na wolnym ogniu przez około 15 minut.

Twaróg odchylenia

Do tego potrzebna jest mała cebula, 1 ząbek czosnku, 125 g jogurtu, 250 g twarogu, 100 ml śmietanki, mleko, sól i miód do oczu i sok z cytryny. Umyj garść odchylających ostrzy i pędów, pokrój je na małe kawałki, a także ząbek czosnku i cebulę. Dodają te składniki do jogurtu, ubijają go z twarogiem, a na koniec doprawiają sokiem z cytryny, solą i miodem. Jeśli masa jest zbyt gęsta, rozcieńczyć ją mlekiem. Śmietanę ubić na sztywno i ostrożnie unieść pod twaróg.

Giersch się rozprzestrzenił

Aby to zrobić, posiekaj garść młodych liści drożdży, wymieszaj je w paczce serka śmietankowego i dodaj sól, pieprz i - w zależności od gustu - curry lub kurkumę.

Chciwa lemoniada

Potrzebujesz 500 ml soku jabłkowego, 250 ml wody mineralnej, pół cytryny, około 5 łodyg Gierscha i laska melisy. Myjesz cytrynę i zioła, kroisz cytrynę na plasterki. Sok jabłkowy przelać do dzbanka, dodać zioła i plasterki cytryny i odstawić na noc do lodówki. Następnego dnia dodaj wodę mineralną i ciesz się schłodzonym napojem.

Giersch jako warzywo

Giersch jako warzywo przygotowuje się podobnie jak szpinak. Na przykład, dusisz pięć garści liści żółtka i dwie posiekane cebule i trzy ząbki czosnku na maśle lub oleju roślinnym, pozostaw żółtko na wolnym ogniu przez minutę, a następnie wyjmij, osusz i wrzuć na patelnię. Wszystko paruje na umiarkowanym ogniu, aż odchylenie jest miękkie. Na koniec dopraw do smaku solą, pieprzem i octem balsamicznym.

Giersch z Mozarellą

Zamiast zwykłych listków bazylii z mozzarellą, plastrami pomidora i octem balsamicznym można również użyć liści Gierscha, wici czosnku lub czosnku niedźwiedziego.

Giersch - stara historia

Roślina została uznana za zwiastun wiosny, ponieważ rozprzestrzenia się na ziemi od końca marca. W przeszłości był popularny jako lek na dnę, więc mnisi i mniszki dodatkowo go uprawiali. Ugotowany w winie miał pomagać w walce z „zgniłą gorączką”, używano do tego również proszku z suszonego korzenia. Chirurdzy wystawili go na obrażenia skóry.

Giersch był popularny w kuchni w późnym średniowieczu, ponieważ dobrze smakował i był również używany do leczenia. Medycyna ludowa stosowała go na robaki, dolegliwości jelitowe i choroby reumatyczne. Ludzie umieszczają świeżo zmiażdżone liście na ukąszeniach owadów, ugryzieniach psa lub skaleczeniach.

Występowanie

Przystosowuje się i występuje w prawie całej Europie w klimacie umiarkowanym. Jest wskaźnikiem azotu, ponieważ kolonizuje głównie gleby bogate w azot. Doskonale rozwija się w wilgotnym cieniu i dlatego występuje również w gęstych lasach liściastych. (Dr Utz Anhalt)

Informacje o autorze i źródle

Tekst ten odpowiada wymaganiom literatury medycznej, wytycznym medycznym oraz aktualnym badaniom i został sprawdzony przez lekarzy.

Dr. phil. Utz Anhalt, Barbara Schindewolf-Lensch

Puchnąć:

• Pahlow, Manfried: Wielka księga roślin leczniczych: zdrowie dzięki uzdrawiającym mocom natury, Nikol, 2013
• Hensel, Hensel: Która to roślina lecznicza ?, Franckh Kosmos Verlag, 2007
• Peumans, Willy J. et al.: "Izolacja i częściowa charakterystyka lektyny z kłącza podagrycznika (Aegopodium podagraria)", w: Planta Tom 164 Wydanie 1, 1985, Springer
• Zimmermann, Dorit: Zioła lecznicze dla kobiet: poczuj się dobrze, zachowaj zdrowie i leczyć mocą rodzimych roślin, Knaur MensSana HC, 2018
• Schaad, Xenia; Seiters, Niclas: Wild Superfoods for Spring, Books On Demand, 2019
• Golter, Uwe: Cooking with Giersch Tom 2, Books on Demand, 2016

Wideo: Przepisy na zimno - jak i dlaczego stworzyłem E-Booka? (Sierpień 2022).